Elbe

Op 1 januari 2002 is de voormalige zeesleepboot Elbe eigendom geworden van het Havenmuseum in Rotterdam, de instelling die in de Leuvehaven talloze zaken als stoommachines, havenkranen, werktreinen, binnenschepen en havenslepers beheert en in werkende staat demonstreert. Een echte zeesleper was nog een grote wens van het museum, een wens die in vervulling kon gaan doordat de milieuorganisatie Greenpeace hun gelijknamige actieschip, ooit de sleper Elbe, aan het Havenmuseum wilde schenken.

In 2004 is de zeesleper twee keer op dramatische wijze gezonken. De vastberaden vrijwilligers wisten het schip echter van de slopershamer te redden. De Elbe heeft in februari 2005 een vaste ligplaats gekregen aan de Govert van Wijnkade in de buitenhaven van Maassluis, waar zij geheel wordt opgeknapt en verder wordt gerestaureerd.

Stukje geschiedenis

De zeesleepboot werd als zusterschip van de vrijwel identieke Clyde in 1959 in dienst gesteld. Met haar 4500 paardekrachten was ze net iets sterker dan de toenmalige Zwarte Zee (III) het vlaggenschip van de rederij L. Smit & Co’s Internationale Sleepdienst, gevestigd te Rotterdam met als officieuze thuishaven Maassluis. Het is ook daarom dat de Elbe zo goed past in het feest dat ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van de stoomzeesleper Furie is georganiseerd. Immers, wat is er gebeurd met de Maassluise vloot die in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw een leidende functie vervulde in de wereld van de zeesleepvaart. De tweeling Clyde en Elbe waren tot 1963 de grootste slepers en als zodanig aan te duiden als representatief voor de Nederlandse sleepvaart van die tijd.

Activiteiten

De vrijwilligers zijn de afgelopen maanden druk in de weer geweest met het overhalen van de motoren. Een team van ca. 35 vrijwilligers is enthousiast aan de gang gegaan en heeft al onvoorstelbaar veel tot stand gebracht. De oorspronkelijke naam is weer aangebracht en de vertrouwde blauwe band van weleer is opnieuw rond de zwarte schoorsteen geschilderd. Het sloependek en de achtermast moeten nog voor de Furieade klaar zijn. De voormast en de opbouw zijn al weer volledig hersteld in oude glorie. Dat zijn maar een paar voorbeelden van activiteiten die aan boord nog nader kunnen worden toegelicht. De oorspronkelijke tekeningen zijn de enige leidraad aan de hand waarvan de restauratie is aangepakt. In een 5-jaren plan dat de MCR heeft opgesteld wordt alles langs de weg van de geleidelijkheid en voorzover de financi�n het toelaten, aangepakt en hersteld.

Varend monument

De Elbe vrijwilligers van de Elbe, presenteren met trots de enige nog varende zeesleper van Smit uit de bloeiperiode van de zeesleepvaart. Tenslotte liggen de doelstellingen van de Furie en de Elbe vrijwel parallel, zij het dat de Furie een stoomsleper is en de Elbe een motorsleper. Beide oude slepers zijn echter fraaie voorbeelden uit een tijd dat het zeemanschap nog avontuurlijk was met alle voor- en nadelen van dien. Het verleden is voorbij, maar zeker waard om deels behouden te blijven als monument en voorbeeld uit een tijd dat Nederlands zeemanschap nog echt een ambacht was en werd uitgeoefend werden door mannen die vele maanden van huis waren, gewoon omdat zij op die manier hun dagelijks brood verdienden.

Tijdens de Furieade kan met de Elbe een vaartocht worden gemaakt.